႐ူးလို႔ ေျပာတယ္ မွတ္ပါ

အတိုက္အခံ အားနည္းတာနဲ႔ အာဏာရွင္စနစ္ကို အလိုလို ျပန္ေရာက္သြားမွာ လို႔လည္း သိေစခ်င္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အရည္အေသြးကို ထက္ျမက္ လာေစခ်င္ရင္ အတိုက္အခံေကာင္း ေမြးျမဴေပးရမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ သည္မိန္းမ မရွိမွ ေအးမယ္လို႔ တြက္တာ မွားတယ္။ သူသာမရွိရင္ ထင္ရာ စိုင္းသူ အခ်င္းခ်င္း ပဒိုင္းသီးေကၽြးတာ ခံရတတ္တယ္ေလ။ ေမ့သြားပလား။

႐ူးလို႔ ေျပာတယ္ မွတ္ပါ

------------

သေရာ္စာ (Satire) - ေငြစန္းေရာင္

------------

“သည္ကမၻာမွာ ေယာက်္ားမ်ားဟာ မယုံရဆုံး၊ ျမက္ျမက္ကေလးစားဖို႔ ပလီပလာ ဥာဏ္ဆင္သုံး၊ တခ်ိဳ႕တေလေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ လိမ္မာတယ္။ ဒါအလြန္ပဲ ရွားတယ္။” တဲ့။

အန္တီ ပုလဲႀကီး ကေတာ့ “၀ကၤဒီပနီေယာက်္ား” သီခ်င္းနဲ႔ အယုံအၾကည္မရွိ အဆိုတင္သြင္းလိုက္၊ “ကိုကို ေယာက်္ားမဟုတ္ဘူး” သီခ်င္းနဲ႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ကန္႔ကြက္ပြဲလုပ္လိုက္နဲ႔ တို႔တေတြကို “မုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ေမာင္ပါ ကြယ္” ဆို ေပၚတင္ႀကီး ႏွိပ္ကြပ္သြားဖူးပါတယ္။

သူေျပာလည္း ေျပာခ်င္စရာပါပဲ။ ကိုယ္ေတြကေရာ ယုံရလို႔လား လို႔ေမးရင္ ကြကိုယ္ ခ်င့္ယုံေပါ့ ညေလးတို႔ ညႀကီးတို႔ရယ္။ ကုကၠိဳ ႀကီးေတြက မလစ္ရင္ ဘာမမလုပ္ပါဘူး။ မယုံရင္လည္း မညာပါဘူး။ မိေတာ့လည္း တစ္ခါတည္းပါ။ အမွန္တရားဆိုတာ ခ်စ္သူ နားခါးမွာစိုးလို႔ သကာေလးပါးပါး အုပ္ေပး ထားရတာ။ သိရင္ သူတို႔ပဲ စိတ္ဆင္းရဲေနရ မယ္ မဟုတ္လား။ အားလုံး ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္ တာ က္ိုယ့္အားနည္းခ်က္ေပါ့။ ေစတနာေတြပါ ေစတနာေတြပါ။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ ကိုယ္ေတြ ကိုယ္တိုင္က “ဟဲ့ ဟဲ့။ ေနၾကစမ္းပါဦး။ အရမ္းႀကီး မယုံၾကပါနဲ႔ဦး။ ခဏေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါဦး။ ဟုတ္မွ ဟုတ္ပါေလစ။” ရယ္ လို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ၾကည့္႐ႈ နားဆင္ေနၾကရသူ မ်ားကေတာ့ မယုံလည္း ပုံျပင္ ယုံရင္လည္း ဒ႑ာရီပဲ ထင္ၾကပါ။ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ ဥေသွ်ာင္ ေခါင္ထီး ဘုရားမ်ားဆီက ႏႈတ္ထြက္ စကားမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မဲဆြယ္တုန္းက ေပးတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို “ေျပာမိလို႔လား။“ လို႔ ေမ့ခ်င္ ေယာင္ေဆာင္တာကေတာ့ စာမဖြဲ႕ေလာက္ပါဘူး။ ဒါ သဘာ၀ ပဲဟာ သေဘာေပါက္ ပါတယ္။ အခုဟာက ကုလားထိုင္ေပၚေရာက္ၿပီးကာမွ “ဘယ္စကား ေတြ ဘယ္အခ်ိန္မွာမ်ား ကိုယ္ေျပာမိမွားတာ လဲ။” လို႔ ျပန္ျပန္ေမး လာတာကိုး။ ေနာက္ ဆုံးေတာ့ ကာလာမ သုတၱန္ကေလးပဲ ႏွလုံးသြင္းေန ရတယ္။ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚမွာ ျမင္ရဖတ္ ရ႐ုံႏွင့္လည္း မယုံလင့္။ ဖိုတိုေရွာ့ႀကီးေတြႏွင့္ ညားတတ္သည္။ ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ ပါ႐ုံမွ် ႏွင့္လည္း မယုံလင့္။ ေရာင္းေကာင္းေအာင္ လိုတိုးပိုေလွ်ာ႔လုပ္၍ ဖြတတ္သည္။ ႏိုင္ငံျခား သတင္းဌာနႀကီးေတြမွာ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္း ေတြ ပါလာ႐ုံမွ်ႏွင့္လည္း မယုံ လင့္။ ဘယ္သူ က မုန္လာဥလုပ္ၿပီး ဘယ္သူက အုန္းကၽြန္း (Own Tune) လုပ္သြားမွန္း ေ၀ခြဲမ ရျဖစ္တတ္သည္။ ေနာက္ ပိတ္ဆုံး ၈ နာရီသတင္းထဲ နားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ရတာေတာင္ အခ်ိန္ေလးဘာေလး ေစာင့္ၿပီးမွ ယုံရတယ္ဗ်။

ႏႈတ္တစ္ရာစာတစ္လုံးမို႔ စာနဲ႔ေပနဲ႔ထြက္ ထားတဲ့ ေျပာင္းမိန္႔ေရႊ႕မိန္႔မ်ား ေတာင္ မွပဲ ငါ့ ေနရာ လူလာၿပီေလဆို အထုပ္ျပင္ထားလို႔ မရဘူး။ မလာခ်င္လို႔ ခရီးေ၀း တယ္ထင္ရင္ ေနာက္တစ္ပါတ္ေလာက္ဆို လႊမ္းၿခဳံပလိုက္ ၾကေရာ။ ငါးမွန္း ဖားမွန္း သိခ်င္ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ ရတယ္။ မေစာင့္ႏိုင္လို႔ ေအာလိုက္မိတဲ့သူေတြ ရွမ္းဘုရားပြဲ ဂလုံးဂလုံးဆြဲလို႔ ေျပာင္သလို ေျပာင္ကုန္ၿပီ။ မယုံရင္ ယူေက မွာ ေျမ၀ယ္ ထားတဲ့သူေတြကို ေမးၾကည့္ပါလား။

ကိုယ္တို႔ကေတာ့ ခံရေပါင္းမ်ားလို႔ အထာ နပ္လာၿပီ။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံဟာဆို ကိုယ္မသိ ဘဲနဲ႔ စိတ္လက္မာန္ပါ မေျပာမိေအာင္ သ တိထားတယ္။ အျဖဴ အမည္း သဲကြဲေအာင္ ခဏေစာင့္ၾကည့္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဘဘငွက္ကဥႀကီး က “နင္တို႔ က်န္းမာေရးဘတ္ဂ်က္ ေတြကလည္း ဟိုလူ၀င္ႏႈိက္ သည္လူ၀င္ႏႈိက္ နဲ႔ ပြဲခင္းထဲ ဆီးသီးဗန္းေမွာက္က်တာ က်ေန တာပဲ။” လို႔ ေျပာတဲ့အခါ “ေဆာ္ဘီေတာ့” လို႔ ကြကို သေဘာေပါက္လိုက္ေသာ္ျငားလည္း ၀င္ေတာ့ မေျပာမိပါဘူး။ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မွာေပါ့။ သူတို႔က ေႁမေႁမခ်င္း ေျချမင္ တယ္ေလ။ ကိုယ္ေတြ ငတ္ေနတိုင္း ဘယ္ သူမွ မစားရဘူးလို႔ ဘယ္ေျပာႏိုင္ မလဲ။ ပထမ ဦးဆုံးကေတာ့ သူေျပာတာ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ဘယ္တုန္းက ဘာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ သည္စကားမ်ိဳး ေျပာသြားတာလဲ လိုက္ရွာ ဖတ္ရတာေပါ့။

ေျပာတဲ့သူကေျပာလို႔ ျပန္ပက္တဲ့သူက ပက္ၿပီးေပမယ့္လည္း ကိုယ္ ကေတာ့ ေျပာသြားတာ မလြန္ဘူးလို႔ က္ိုယ့္ဘာသာ ျမင္တာ ေတြ႕တာေလးေတြ ကေန သုံးသပ္မိတယ္။ ဆန္ခိုးမမိ ဖြဲခိုးမိတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခိုးတာခ်င္းေတာ့ အတူ မဟုတ္လား။ ကိုယ့္ရွိတဲ့ အျပစ္ကိုသူ မ်ားေတြက ကိုယ့္ထက္ဆိုးပါတယ္ လို႔ ေသေဖာ္လိုက္ညိႇေန႐ုံနဲ႔ စင္ၾကယ္မသြားဘူး။

က်န္းမာေရးလို႔ ေအာ္လိုက္ တိုင္း ဆရာ၀န္ေတြခ်ည့္ပဲ ျပည္ေတာ္သာေနၾကတာ မဟုတ္ဘူး ။ ေဆး႐ုံ ေဆာက္တာ ဆရာ၀န္ေတြ မေဆာက္ဘူး။ ေဆး၀ါး စက္ ကိရိယာေတြ တင္ဒါကိစၥ၊ ဆရာ၀န္ေတြခ်ည့္ပဲ စီမံေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ မသိႏိုင္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ အလကားေန လာမထိနဲ႔ ဂါမဏိ ဖာကာ ေထးကာ ကာကြယ္ေန႐ုံနဲ႔ မၿပီးဘူး။

သူေပးတဲ့ ဥပမာကို ကိုယ္ကေတာ့ သေဘာ က်မိတယ္။ ဟုတ္တယ္။ ဆီးသီးေ၀တာ မဟုတ္ဘူး။ ဆီးသီးဗန္းေမွာက္တာ။ ဟိုလူနင္း သည္လူနင္းနဲ႔ ဘယ္သူမွ မစားရဘဲ ေျခနင္း ဖတ္ေရာက္ကုန္တဲ့ ဆီးသီးေတြက ပိုမ်ားတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ စက္ပစၥည္း ကိရိယာႀကီးေတြ ဟာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေစ်းႀကီး ေတြ ေပးရသေလာက္ ရက္လ အနည္းငယ္ အၾကာမွာ ခၽြတ္ယြင္းမႈေတြ ျဖစ္လာရင္ ျပဳ ျပင္ေပးမယ့္ အာမခံခ်က္ မပါဘူး။ တပ္ဆင္ သူ ကုမၸဏီမ်ားကလည္း စက္ခလုတ္ႏွိပ္ ဖြင့္လွစ္ေပး႐ုံေလာက္ပဲ အားတက္သေရာ လုံးပန္းတယ္။ မိန္တိန္းနန္႔စ္ဆိုတာ သူတို႔ ကုမၸဏီမွာေတာင္ အဲ့ဌာနဖြင့္ထားရဲ႕လား မသိ ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရင္ဟာပဲ ေကာင္းပါတယ္ဆို အေဟာင္းနဲ႔ ျပန္စခန္းသြားေနရ တာေပါ့။ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ ဆိုတာ အထက္လူႀကီးေတြက ကိုယ့္ထက္ ပိုၿပီး သိဖို႔ တာ၀န္ရွိတာမို႔ ေညာင္ျမစ္ေတြ ဆက္ မတူးေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ သိပေစေတာ့။

ကိုယ့္၀မ္းနာ ကိုယ္တာတိမို႔လို႔ အပိုင္းတစ္ တုန္းက အသာေလး ေရငုံေနလိုက္ မိတာ ဘာ မွမၾကာလိုက္ဘူး။ အပိုင္းႏွစ္ထြက္လာတယ္။ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ ႀကီးမ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ ၿမဳိ႕နယ္ရပ္႐ြာ အသီးသီးမွာ ေဆး႐ုံ၊ စာသင္ေက်ာင္း ၊ ေဆးေပးခန္းအေဆာက္ဦမ်ားကို က်ဴစီ၀င္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စံခ်ိန္ စံၫႊန္း မမီ သည္မ်ားကို တင္ျပရမယ္တဲ့ဗ်။ ခြေတာ့က်ကုန္ ပါၿပီ။ ခက္လိုက္ တာေနာ္။ ဘယ့္ႏွယ္ေျပာရ မွန္းကို မသိဘူး။ ရွင္ခ်င္တယ္ ရွင္ခ်င္တယ္။ ဟြာေလ။ ဘတ္ဂ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးခ်ေပး တယ္ ဆိုတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ဘယ္ ေဆး႐ုံ ဘတ္ဂ်က္ဘယ္ေလာက္ က်တယ္ဆို တာလည္း အဲသည္ေဆး႐ုံက ဆရာ၀န္ေတြ ထက္ သက္ဆိုင္ရာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီး ေတြက အရင္ သိၾကပါတယ္။ သူတို႔တေတြ လည္း မၾကာခဏဆိုသလို ေဆး႐ုံကိုလာၿပီး တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ကိုယ္တိုင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကည့္႐ႈပါတယ္။

အေဆာက္အဦသစ္ေတြ အုတ္တံတိုင္း အသစ္ေတြကိုလည္း သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ၀င္မ လုပ္႐ုံတမယ္ ေယာက္ဖသားေျမးမ်ားနဲ႔ ေစတနာေရွ႕ထား တတပ္ တအား ေဆာင္ရြက္ၾကပါ တယ္။ စိတ္ကလည္း အင္မတန္ရွည္တာ။ တစ္မိုးကုန္လို႔ ေဆာက္သစ္စကေလးေတြ ေရစုန္ေမ်ာကုန္ ခဲ့ရင္လည္း သူတို႔ ပဲ ျပန္ေဆာက္ ၾကတာပါ။ (ေနာက္ထပ္ ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ေပါ့ေလ) အခု အဲ့လူေတြကို သူတို႔လုပ္တာ သူတို႔ က်ဴစီျပန္၀င္ခိုင္း မလို႔လား။ ေအာဒစ္ ၀င္ခိုင္း မလို႔လား။ အားနာစရာႀကီး။ မ်က္ႏွာပူစရာႀကီး ဘရယ္။ သားတို႔ျဖင့္ သူ တို႔မ်က္ႏွာ ဘယ္လို ၾကည့္ရမွန္းေတာင္ မသိ ေတာ့ဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းက ပဒကုသလ ဇာတ္ ၾကည့္ရသလိုပဲ။ ရွင္ဘုရင္ႀကီးက “သန္လ်က္ ဘယ္သူခိုးသလဲ သန္လ်က္ ဘယ္သူခိုးသလဲ” ပဲ ေမးေနတယ္။ သည္က ပြဲၾကည့္ရင္းနဲ႔ သိ ေနၿပီ။ ဇာတ္စင္ေပၚ တက္ၿပီး “ဘိုးေတာ္က လည္း သိသားနဲ႔။ လူဆိုး။” လို႔ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးၿပီး ေျပာခ်င္လိုက္တာ။

ေစတနာနဲ႔ေျပာတဲ့ စကားဆိုတာ နား၀င္ ခါးလည္းပဲ သူကေကာင္းေစ ခ်င္လို႔ ေျပာတာပဲေလဆို နာခံမွတ္ယူလိုက္ရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိသတဲ့။ ကိုယ္တို႔လည္း ဘဘႀကီးေျပာ တဲ့ ေစတနာစကားမ်ားကို နာယူမွတ္သား ပြားမ်ား ျပဳျပင္ၾကတာေပါ့ကြယ္။ ဘဘႀကီး လည္း ေမာင္စံဖားကေလး ေစတနာ နဲ႔ ေျပာတာကို ခြင့္လႊတ္ေနာ္။ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးတို႔၊ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ ပေပ်ာက္ေရးတို႔ ေကာ္မ ရွင္ႀကီးေတြ ဖြဲ႕တဲ့အခါ သားသား ေစာန ေျပာ တဲ့ ကြကိုတို႔၊ သြသူတို႔၊ ကိုယ့္ခ်င္းကိုယ့္ ခ်င္းတို႔၊ ေဘာ္ဒါ က႑ တို႔ ႏြယ္လာရင္ သား သားလိုပဲ မ်က္ႏွာေတြပူေန အားနာေနရမွာ စိုးလို႔ေျပာ တာပါ။ တကယ္လို႔မ်ား ေနာက္ အစိုးရတက္လာလို႔ ဘတို႔ ေစတနာရွင္ လူမႈေရးအသင္းႀကီးလို႔ နာမည္တပ္ခဲ့တဲ့ ဟာႀကီး ေတြခ်ည့္ပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲ ၀င္ထိုင္ၾကမယ္ႀကံ ရင္ အဲသည္ ကြကို၊ သြသူ ျပႆနာေတြနဲ႔ သန္လ်က္ ေပ်ာက္ရွာေနရဦးမွာ သိလား။

အတိုက္အခံ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ပဲ မုန္းမုန္း၊ မရွိလို႔ေတာ့ မျဖစ္ဘူးလို႔ သေဘာေပါက္ထားသင့္ပါတယ္။ အတိုက္အခံ အားနည္းတာနဲ႔ အာဏာရွင္ စနစ္ ကို အလိုလို ျပန္ေရာက္သြားမွာ လို႔လည္း သိေစခ်င္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္အရည္အေသြးကို ထက္ျမက္လာ ေစခ်င္ရင္ အတိုက္အခံေကာင္း ေမြးျမဴေပးရမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ သည္မိန္းမ မရွိမွ ေအး မယ္လို႔ တြက္တာ မွားတယ္။ သူသာမရွိရင္ ထင္ရာစိုင္းသူ အခ်င္းခ်င္း ပဒိုင္းသီးေကၽြးတာ ခံရတတ္တယ္ေလ။ ေမ့သြားၿပီလား။

စိတ္လိုက္မာန္ပါ ဆႏၵေစာသူတခ်ိဳ႕က ႐ိုက္တာမွာ အင္တာဗ်ဴးပါလာတာနဲ႔ “ဖြတ္ ထြက္မွ ေတာင္ပို႔မွန္း သိေတာ့တယ္” ဆိုၿပီး ယူက်ဳံးမရ အပူလုံးၾကြၾကပါတယ္။ NLD ႀကီးေတာ့ ႏွစ္ျခမ္းကြဲပါၿပီ ဆိုၿပီး ပြဲခံမလို႔ ဆန္ခ်င္ ေနတဲ့သူေတြကလည္း မနည္း။ “ေတြ႕ၿပီ မ ဟုတ္လား။ ဒင္းတို႔ ပါတီမွာ ဘြားေတာ္က လြဲလို႔ ဆက္ကင္းမန္း မရွိတာ တစ္ကမၻာလုံး သိ ကုန္ၿပီ” လို႔ လက္ခေမာင္း ထခတ္တဲ့ သူေတြ လည္း ခတ္တာေပါ့။ လူေတြ လူေတြ။ ၿပိန္း လ္ိုက္ၾကတာမ်ား။ သည္တစ္ခါေတာ့ ႏိုင္ငံျခား သတင္းဌာနက လူေတြပါ အၿပိန္းဓာတ္ကူး ကုန္ၿပီ။

ေနစမ္းပါဦး။ ၂၀၁၅ မွာ အေမစုမွ ေရႊ မအုႏိုင္ရင္ ကမၻာႀကီး ပ်က္သြားမွာ မို႔လား။ သူ႕ဘ၀ႀကီးက ကိုယ့္တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ႀကီး ကို ေရႊကုလားထိုင္ ႀကီးေပၚ ေရာက္မွပဲ စီမံ ႏိုင္မွာမို႔လား။ ဒါျဖင့္ရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ေမး ၾကည့္ၾကပါ။ အခုေရႊကုလားထိုင္ေပၚ က လူႀကီးက စာဖတ္ေနသူႀကီးရဲ႕ လမ္းၫႊန္မႈမပါဘဲ သူ႕သေဘာနဲ႔သူ ထင္တိုင္းႀကဲခဲ့ဖူးတာ ရွိလို႔လား။ သူေျပာ သမွ် ကိုေရာ သူ႕ပါတီက လူေတြေတာင္ ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္ရဲ႕လား။ သည္ဇာတ္လမ္းမ်ိဳး ေလာက္ျဖင့္ တို႔ေမႀကီးက မကတတ္စရာ ရွိ ပါ့မလား။

သူမ်ားဇာတ္က မင္းသား ေအာက္က်ခံစရာ မလိုေပါင္ ။ ေဇယ်ာေသာ္ေလာက္ ေကာက္တင္လိုက္ရင္ေတာင္ ပြဲျပတ္တယ္။ ဟစ္ေဟာ့ ဆိုတဲ့ ညီေလးက က်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ ေမာင္စံဖားေလး မင္းသား တင္ေလ။ ေစလိုရာေစ ။ ေမေမ ေပးစားတဲ့သူနဲ႔ပဲ ယူပါ့မယ္ ။ ေခါင္းေပါင္းနဲ႔ လည္း လိုက္ပါတယ္။ မယုံ မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ပုံၾကည့္မလား။ တစ္ေဆြလုံး တစ္မ်ိဳးလုံး မပုတင္ကိုင္ထားတာ။ စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ငွက္ဖ်ား လိုက္ကုဖူးလို႔ စစ္ေရး အေတြ႕အႀကဳံလည္း ရွိတာေပါ့။ ေနာက္ကြယ္ ကသာ ႀကဳိးကိုင္လိုက္စမ္းပါ မယ္မယ္။

အာ့ ပလန္ဘီပဲ။ မွတ္ပလား။

(ဤတြင္ အေကာင္းမွတ္၍ လိုက္ဖတ္ေနေသာသူမ်ား အ႐ူးက အ႐ူးလုပ္ခံ ရေလသတည္း။)

ေငြစန္းေရာင္

The Ladies News Journal

http://ift.tt/10z46DL

from သစ္ထူးလြင္ (ေန႔စဥ္သတင္း) - Thit Htoo Lwin http://ift.tt/1q0tszw