#emg_opinions လမ္းေၾကာင္း (Written by: ကိုထက္) ေႏြရာသီကေတာ့ ေရာက္လို႔လာခဲ့ပါၿပ...

#emg_opinions



လမ္းေၾကာင္း

(Written by: ကိုထက္)



ေႏြရာသီကေတာ့ ေရာက္လို႔လာခဲ့ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ေနထိုင္တဲ့ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္(ေျမာက္ပိုင္း) မွာလည္း ရပ္ကြက္အလိုက္ ကြန္ကရစ္လမ္း ခင္းဖို႔အတြက္ လမ္းသူ၊ လမ္းသားေတြက စိုင္းျပင္းေနၾကပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းမွာေတာ့ ၂၀၁၄ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးမွာ ခင္းမယ့္လမ္း ၉၀ က်န္ေနေသးတယ္လို႔ သိရေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္က လမ္းလာခင္းရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္လို႔ဆိုၿပီး အေဆာက္အအံုေဟာင္းေတြကို ၿဖိဳဖ်က္လို႔ရတဲ့ ခဲက်ဳိးေတြ ကားအစီးလိုက္၀ယ္ၿပီး ေျမသားညႇိလမ္းကို ျပန္ျပင္နဲ႔ လမ္းသူလမ္းသားေတြ အလုပ္ေတြ ႐ႈပ္ေနၾကပါတယ္။



ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြလည္း လမ္းခင္းရာမွာ အုတ္ခဲက်ဳိးေတြကို တူနဲ႔ထုသူကထု ေျမညႇိသူကညႇိနဲ႔ တစ္တပ္တစ္အား ပါ၀င္ၾကတာေပါ့ေလ။ အဲဒီမွာ တခ်ဳိ႕အုတ္က်ဳိးအုတ္ပဲ့နဲ႔ ကြန္ကရစ္ေရာေနတဲ့ အစိုင္အခဲတံုးႀကီးေတြက ႀကီးလြန္းတဲ့အတြက္ ၁၀ ခ်က္၊ ၁၅ ခ်က္ေလာက္ ၁၀ ေပါင္တူနဲ႔ ထုရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနတာကိုျမင္တဲ့ လမ္းထဲက အန္ကယ္ႀကီးက “ငါ့တူ အလယ္ကိုမထုနဲ႔ ေဘးစြယ္ေတြကိုထုေပး သူ႔ဘာသာသူ လမ္းေၾကာင္းတည့္ရင္ ကြဲသြားလိမ့္မယ္တဲ့” ကြၽန္ေတာ္လည္း သူေျပာသလို ထုၾကည့္ေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ သိပ္ပင္ပင္ပန္းပန္း မထုရဘဲ အုတ္ခဲက်ိဳး အစိုင္အခဲႀကီး ကြဲသြားပါေတာ့တယ္။



ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ ကြဲသြားတဲ့ ေက်ာက္တံုးႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ဒါကိုျပႆနာနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္မိပါတယ္။ ျပႆနာမွာ အႀကီးအေသးဆိုတာ မရွိေပမယ့္ အတိမ္အနက္ကိုၾကည့္ၿပီး ျပႆနာအမ်ဳိးအစား ခြဲလို႔ေတာ့ ရပါတယ္။ ေက်ာက္တံုး အႀကီးအေသးကို ျပႆနာ အတိမ္အနက္ႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္ပါတယ္။ ခဲက်ဳိးေသးေသးကိုေတာ့ တူနဲ႔တစ္ခ်က္ေလာက္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ထုလိုက္ရင္ ကြဲသြားႏိုင္သလို ျပႆနာ အေသးေလးေတြကိုလည္း တစ္ခါတည္း ေျဖရွင္းလို႔ ရႏိုင္ေပမယ့္ ခဲက်ဳိးအႀကီးႀကီးေတြကို အခ်ိန္ေပး အားစိုက္ထုရသလို ျပႆနာအႀကီးေတြကိုလည္း အခ်ိန္ေပးၿပီး ေျဖရွင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



ေက်ာက္တံုးေတြကို တူနဲ႔ထုရာမွာ အႀကီးအေသး ပမာဏကို ၾကည့္ၿပီး အားစိုက္ရတာ ျဖစ္သလို ျပႆနာကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာလည္း ပညာသား အရမ္းပါပါတယ္။ ျပႆ နာ အတိမ္အနက္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္လိုေျဖရွင္း ကိုင္တြယ္မလဲ။ ဘယ္လိုထိန္းခ်ဳပ္မလဲ တစ္ခါတေလ ျပႆနာကို ရွင္းရေပမယ့္လည္း ရွင္းလိုက္မွ ပို႐ႈပ္သြားတဲ့ အေျခအေနေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ျပႆနာကို အားစိုက္ေတြးၾကည့္တာ ျဖစ္ပါတယ္။



ျပႆနာဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေမြးကတည္းက ဒြန္တြဲပါလာတဲ့ အရာတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးငယ္တစ္ဦးဟာ သူ႔ဘာသာသူ ပန္းခ်ီဆြဲတာကို သေဘာက်လို႔ အုတ္နံရံေပၚမွာ ေရးျခစ္လိုက္တယ္။ ဒါကို မိဘက ဆူပူမာန္မဲၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ဆံုးမလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ ကေလးငယ္က မေၾကာက္တဲ့အျပင္ ေနာက္တစ္ခါလည္း လစ္ရင္လစ္သလို ေရးျခစ္ေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆူပူမာန္မဲ ေနမယ့္အစား ပံုဆြဲစာအုပ္ တစ္အုပ္ေလာက္ ၀ယ္ေပးလိုက္ရင္ ျပႆနာ ၿပီးသြားမွာပါပဲ။ ေျဖရွင္းနည္း မွားယြင္းရင္ေတာ့ ျပႆနာက လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုေပၚ ေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့တဲ့ ရႊံ႕ေျမကို ႐ုပ္လံုးပံုသြင္းတဲ့အခါ စိတ္ရွည္ရွည္ထားရမွာ ျဖစ္သလို ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာကို ကိိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရာမွာလည္း ႐ုပ္လံုးသြင္းမယ့္ ရႊံ႕ေျမလို သေဘာထားရပါလိမ့္မယ္။ စာမလိုက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကို စာမလိုက္ႏိုင္ရေကာင္းလားဆိုၿပီး အတန္းေရွ႕ထြက္ အျပစ္ေပးရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသားဟာ ရွက္ေၾကာက္သြားမွာျဖစ္ၿပီး စာႀကိဳးစားရမယ့္အစား စာသင္ခန္းနဲ႔ ေ၀းရာကိုသာ မ်က္ေစာင္းထိုးပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ စာသင္ခန္းနဲ႔ ေ၀းကြာသြားရင္ေတာ့ အနာဂတ္ အလားအလာ သိပ္ေကာင္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာျဖစ္သူကသာ ေက်ာင္းသားကို အခုလိုပံုစံ အျပစ္ေပးမယ့္အစား လက္တြဲေဖးမ ကူညီလိုက္ရင္ ရလဒ္က ေျပာင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။



လုပ္ငန္းအဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုဟာ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ ရွိေပမယ့္ အဖြဲ႕အစည္းမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္တဲ့ လူတိုင္းကေတာ့ အျမင္ခ်င္း ဘယ္ေတာ့မွတူႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါနဲ႔ အျမင္မတူတာနဲ႔ ငါ့ရန္သူဆိုၿပီး ဖိႏွိပ္တိုက္ခိုက္ရင္ေတာ့ ရန္ပြဲဟာ ၿပီးဆံုးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မတူညီတဲ့ အျမင္ေတြေၾကာင့္ အုပ္စုကြဲေနတဲ့ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႕ေတြ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။



အုပ္စုေတြ ကြဲျပားေနတာကိုၾကည့္ရင္ ျပႆနာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ သိသာပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေနတဲ့အတြင္း က်ိတ္ၿပီး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းမယ့္အစား မိမိရဲ႕ အုပ္စုကိုသာ အင္အားႀကီးထြားေအာင္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္ၾကၿပီး ကိုယ္နဲ႔အျမင္မတူသူေတြကို အျပဳတ္တိုက္ေရး နည္းလမ္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္။ လုပ္ငန္းရပ္တည္ ရွင္သန္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ၾကေပမယ့္ တိုက္ခိုက္မႈေတြေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္ မေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျဖစ္လာၿပီး ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုဟာ အက်ဘက္ကို ဦးတည္လာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို စစ္လိုက္ရင္ ျပႆနာေျဖရွင္းနည္း လမ္းေၾကာင္းမွားေနတာကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆို ျပႆနာကို လမ္းေၾကာင္းမွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ စာမ်ားမ်ားဖတ္မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္ခံအားေကာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။



စာအုပ္ထဲက နည္းလမ္းေတြအတိုင္း ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရမွာလားဆိုေတာ့ လက္ရွိတိုက္ေနတဲ့ စစ္ေျမျပင္နဲ႔ ေျမပံု ကြာသလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ျပႆနာကို အေျဖရွာတဲ့ အခါမွာေတာ့ စာအုပ္ထဲက နည္းလမ္းေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေပမယ့္ အသံုးတည့္ခ်င္မွ တည့္ပါလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ခ်င့္ခ်ိန္ေတြးေတာတတ္တဲ့ အေတြးအေခၚ ရွိရပါမယ္။ ကိုယ္က ဘာေၾကာင့္သူ႔အတြက္ ျပႆနာျဖစ္ရတာလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာ အရင္ဆန္းစစ္ ရပါမယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ရွင္းသင့္တဲ့ ျပႆနာလား။ ၾကားလူ၀င္မွ ရွင္းလို႔ရမယ့္ ျပႆနာလား။ ေမ့ပစ္လိုက္ရမယ့္ ျပႆနာလား။ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ဆိုင္းရမွာလားဆိုတာ ျပႆနာရဲ႕ အသြားအလာကိုၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ လုပ္မွားကိုင္မွား ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ မိတ္ေဆြကေန ရန္သူျဖစ္သြားသူေတြ၊ ၿပိဳလဲသြားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ၊ ဆင္းေပးရတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕ေတြ ေနာက္ဆံုး ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းေတာင္ စစ္ျဖစ္ရတာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။



႐ုတ္တရက္ ‘အား’ ခနဲ ေအာ္သံၾကားလို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေတြး ေရလ်ဥ္ေၾကာကိုျဖတ္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လမ္းထဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေအာ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့ လက္သီးေလာက္ရွိတဲ့ ခဲေလးကို တူနဲ႔ထုလိုက္တာ ေျခေထာက္ကိုေခ်ာ္ၿပီး ထုမိလို႔တဲ့ အနည္းဆံုး သံုးရက္ေလာက္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ “မင္းက ဒီေလာက္ခဲေလးကို အားစိုက္ထုတာကိုးကြ” အန္ကယ္ႀကီးရဲ႕ ေျပာသံကိုလည္း ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ခ်ာတိတ္ကေတာ့ တကြၽတ္ကြၽတ္စုတ္သပ္ၿပီး ေျခေထာက္ေလးကို ကိုင္ထားေလရဲ႕။



(ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ပညာေရးစံုညီပြဲေတာ္ တစ္ခုတြင္ ေလ့လာေနၾကေသာ လူရည္ခြၽန္မ်ားကို ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု-ေအးပပ))





from Eleven Media Group's Facebook Wall http://ift.tt/1ka8HVj